بررسی نقش پیش بین کمال گرایی و شاخص توده بدنی بر اختلالات خوردن با واسطه گری نارضایتی بدنی در دانشجویان دختر

زمینه و هدف: اختلال خوردن یکی از مهمترین اختلالات روان شناختی در زنان می باشد. عوامل گوناگونی همانند کمال گرایی، شاخص توده بدنی و نارضایتی بدنی می تواند در ایجاد اختلال خوردن مؤثر باشد. هدف از پژوهش حاضر، طراحی و آزمودن مدلی از متغیرهای کمال گرایی، شاخص توده بدنی به عنوان پیش آیندهای اختلالات خوردن با واسطه گری نارضایتی بدنی در دانشجویان دختر می باشد. مواد و روش ها: مدل طراحی شده پژوهش حاضر که از نوع توصیفی بود بر روی 302 دانشجوی دختر دانشگاه شیراز در سال تحصیلی 93-1392 آزموده شد. به منظور سنجش متغیرها، پرسشنامه نگرش خوردن (eating attitude test)، پرسشنامه شکل بدنی (body shape questionnaire) و مقیاس کمال گرایی اهواز به کار برده شد. مدل پیشنهادی پژوهش بر اساس مدل سازی معادلات ساختاری (sem) انجام گرفت. همچنین، جهت آزمودن اثرهای واسطه ای در مدل پیشنهادی و تعیین معنی داری آنها، روش cohen و cohen به کار گرفته شد. یافته ها: یافته ها نشان دادند الگوی پیشنهادی از برازش خوبی برخوردار است. همچنین، نتایج تحقیق حاضر نشان داد که نارضایتی بدنی در رابطه بین کمال گرایی، شاخص توده بدنی و اختلالات خوردن نقش واسطه ای دارد. نتیجه گیری: کمال گرایی و شاخص توده بدنی پیش آیندهای مناسب و نارضایتی بدنی میانجی مناسبی برای اختلالات خوردن در دانشجویان دختر می باشد. نظر به تأثیرات شدید این اختلالات بر سلامت جسمی و روانی جوانان، سایر عوامل زیستی، محیطی، خانوادگی و اجتماعی مؤثر در ایجاد و پیشرفت نارضایتی بدنی و اختلالات خوردن در این گروه باید بررسی شود. واژه های کلیدی: شاخص توده بدنی، نارضایتی بدنی، اختلالات خوردن، کمال گرایی، دانشجویان دختر